9 maart 2022

Ik vind dit Re-Fashion jaar echt snel voorbij gaan! Ik heb nu na elf maanden, het gevoel dat ik nu pas goed door heb welke kledingstukken ik écht wel en niet nodig heb om een heel jaar mee door te komen. Nu staat de basis. Her en der was ik al een beetje begonnen met decoreren van verschillende items. Want nu ik de set compleet heb, kan ik alle items in dezelfde stijl afwerken en decoreren, om een mooi geheel te creëren waardoor alle items onderling bij elkaar passen. En zodat ik eindeloos blij kan blijven net mijn oogappeltjes. Dat helpt me om alle items eindeloos te willen blijven dragen. Laat mijn hartje eindeloos sprongetjes maken als ik mijn kleding zie.

In deze blog deel ik mijn inspiratie van mijn prikbord (dit zijn dus de stijlen en afwerkingen die mijn hartje laten zingen en die ik nog graag in mijn kledingstukken wil verwerken). En ik laat zien waar en hoe ik al druk bezig ben geweest qua decoreren en stylen. Te beginnen met mijn winterjas, waarvoor ik jullie recent op de social nog om input voor vroeg:

De winterjas die ik al had voor aanvang van het Re-Fashion project, haalde ik op van de opslagplek, omdat mijn poging om zelf iets te maken niet lekker uit de verf kwam. En hergebruik is uiteindelijk het meest duurzaam. Ik pimpte de jas op, om hem bij de rest van de set te laten passen.

Red Jesje de winter door
Die zelfgebreide trui zoals eerder nog zo trots getoond in blog 8, bleek dus niet voldoende om mij de wintermaanden door te helpen. Geeft niet… van elk maakproces leer ik weer iets bij en inmiddels heb ik delen van die trui alweer verwerkt ter reparatie van mijn wintertrui die ik de afgelopen kerstdagen tijdens het drogen per ongeluk in de fik zette… (zie blog #9).

Zo besloot ik dus om mijn winterjas die ik al had vóór de aftrap van dit Re-Fashion jaar, te pimpen om hem te laten integreren in dit project. Want ik vind het een gave jas (anders had ik hem niet gekocht natuurlijk), maar voor dit project met arty boodschap vond ik hem te onopvallend; te gewoontjes om de showstopper te zijn op straat die gesprekken op gang kan brengen in metro’s, bushokjes en wachtrijen over hoe we met kleding omgaan. Mijn overall wekt dat soort gesprekjes welk doorlopend op, maar die verdwijnt nu het koud is, natuurlijk onder deze grote winterjas. Dus ik wil dat alles wat ik draag zó bijzonder (mooi gemaakt / anders dan anders) is, dat het een gesprek over duurzame kleding op gang brengt. Daarom maakte ik eerst wat schetsen en vroeg om jullie input via de socials. Super veel dank nog daarvoor! Was of big help!

Ik ging aan de slag. Met de meest ecologische gemaakte textielverf die ik kon vinden, kleurde ik een roze ombre-effect op mijn jas (dat was tenslotte jullie favoriete optie). Het resultaat vond ik heel tof en niet too much. Alleen verdween de kleur alweer snel op de mouwdelen. Want; de regen en veel beweging daar, dus snelle slijtage. ‘’Oké dan. Maar ik vind dit effect wel cool en ik wil het wel behouden’’, dacht ik.

Ik heb mijn atelier vol hangen met plaatjes en schetsen voor dit Re-Fashion project. Het is fijn om voor langere tijd omringd te zijn met bepaalde stijlen en ideeen, zodat ik kan voelen of dit voorbeelden zijn die ik na verloop van tijd ook nog fijn vind: of ze de tijd voor mij overleven ;)

We skippen voortaan de textielverf en doen het anders. Met kralen en borduurdraden, creëerde ik toch weer een accent op de jas die regenproef en slijtvast blijkt. Ik wil ook nog wel wat accentjes aanbrengen op de onderrand van de jas, maar ik denk nog even geduldig na over hoeveel ik daar toe wil voegen. No hurries in this slow fashion project. The eye catching effect is toch al daar.

Make it hybrid
Ik merkte dat ik mijn werkoverall (het eerste overall dat ik liet maken van de twee), steeds minder vaak droeg. ‘’Waarom laat ik deze overall aan het knaapje hangen en loop ik in deze winter heel vaak in mijn veel te koude zwarte onder-leggings?’’. Omdat deze overall die praktisch zou moeten zijn, soms toch onhandig bleek te zijn: ik wilde hem als broek kunnen dragen zonder telkens de bovenflap op te moeten rollen en de schouderbanden als riem om mijn taille te moeten wikkelen. ‘’Nu ga ik de knoop dus doorhakken’’, besloot ik op een avond met klotsende oksels en een schaar in mijn pootjes. Ik knipte het borststuk van het broekdeel los en zette een volledig los te ritsen rits in (een ouderwets degelijke van metaal). En hoera: wat fijn en werkbaar! Goede keuze geweest. Nu kan ik het bovenstuk los als topje dragen (da’s ook weer leuk en decoratief!). En het broekdeel kan ik dus los als pantalon dragen. In één handomdraai rits ik ze weer aan elkaar vast tot overall.

Die afritsbare top, geeft een hoop extra stylings- en combineermogelijkheden

Maar dan bleef er toch nog een irritatie over: de broekspijpen. Die had ik al flink ingenomen ten opzicht van het originele ontwerp. Maar toch bleven die flared flappen nog wel eens tussen de spaken van mijn fiets hangen (enzo). En qua silhouet paste deze broek-cut ook niet bij mijn gekregen winterschoenen: sneakers: oh my – jawel! (op die sneakers kom ik hierna terug). Door middel van een koortje kan ik de pijp nu super eenvoudig smaller trekken, of toch weer losser. ‘’Dat had ik eerder mogen bedenken’’, Dacht ik. Haha. Nou ja: ik draag de overall (of de onderdelen waar ze uit bestaat) inmiddels weer dagelijks.

Winterschoenen
Oké, die winterschoenen: die kreeg ik dus aangeboden als aalmoes. Een lieve lezer kon het idee blijkbaar niet verdragen dat ik tot diep in oktober op mijn open hakken met sokken erin bleef doorlopen en ploeteren. Ik kreeg onverwacht ongedragen sneakers aangeboden per post. Wat ont-zet-tend lief!!! Dankjewel nog! Het is echt ongelofelijk om te merken hoeveel gedachten en betrokkenheid dit project bij zo veel mensen oprakelt. Zo cool: want zo zou het ook moeten zijn. De één zijn afdankers, zijn een schat voor iemand anders. Voor mij in elk geval wel met dit onmogelijke project, hahaha. Er zijn al echt genoeg spullen op deze aardbol aanwezig voor alle mensen om comfortabel te kunnen leven, right? Ik ben heel erg geholpen met mijn circulaire sneakers en deze sloddervos zal ze netjes poetsen ;)

Ik vond deze oorbel in december op straat. Met wat buigwerk maakte ik er een extra asset van voor Re-Fashion ;)

Op een hele mooie dag, niet al te ver in de toekomst maar helaas ook niet meer binnen dit Re-Fashion jaar, zou ik een hybride vegan schoen willen ontwerpen en (laten of leren) maken die net als mijn overall met de ritsen, naar de seizoenen en naar verschillende gelegenheden kan worden aangepast. Uiteraard loop en slijt ik mijn huidige schoenen eerst helemaal af. Dat proces bepaalt wat mij betreft dus de start voor de ontwikkeling van dit hybride nieuwe paar schoenen ;)

Zomerkleding
Al deze hele winter zit ik lekker opgesloten in mijn atelier. Met terugwerkende kracht pas ik ook de kledingstukken aan die meer geschikt zijn voor warme dagen. Zoals dit paar zomerse espadrilles. Deze schoenen kocht ik jaren geleden en paste ik direct na aanschaf al aan door ze te decoreren met een laagje textiel die ik mooier vond staan dan de originele hysterische papegaaien / palmbomenprint (zie afbeelding). Haha.
De sandalen bleken nog wel wat warm voor de steeds extremer wordende zomers. Dus sneed ik stukken uit de zijpanden en neus van de schoenen, om er open schoenen van te maken.

Voor het linnen rokje ga ik zorgen dat ik de decoratie die ik er voor maakte, eenvoudig met drukknoopjes aan het rokje kan vastzetten en weer losmaken. Misschien lukt het deze winter ook nog wel om meerdere decoratieve stijlen met drukknoopjes te maken, zodat ik wat kan wisselen qua look ;)

Wat ik afgelopen zomer nog wel een beetje miste (diep in mijn hartje) was een mooie zomerjurk. Ik heb nog best wat linnen van mijn blouses over. Ik zou daarvan graag een jurk willen maken in deze stijl:

Handschoenen
Tenslotte nam ik mijn ietwat saaie winterhandschoenen als behapbaar uitgangspunt om wat siersteken te leren naaien. Fijn: dat zag er al snel vrolijk en meer in stijl uit. Hier was ik uiteindelijk drie uurtjes mee bezig op dode momentjes (lees: in de trein; Ik ben aaaaaltijd maar onderweg in de trein). Sommige mensen rondom mij in de trein staarden wel een beetje naar me terwijl ik aan het worstelen was met vier verschillende kleuren garens, maar feck dat. Veertig jaar terug zaten heel veel chickies van mijn leeftijd tijdens colleges te breien en te haken, vertelde mijn voormalig filosofiedocent ons ooit. Let’s make that shit hip again, shall we not?

Einde in zicht
Over een paar weken zal ik mijn kleding weer ophalen van de opslagplek. Aan de ene kant heb ik daar helemaal geen behoefte aan, omdat ik er inmiddels wel aan gewend ben om met deze set te leven. Aan de andere kant ben ik ook wel heel erg benieuwd hoe ik er mee om zal gaan, als ik straks opeens weer veel meer kleding tot mijn beschikking heb. Er zijn twee kledingstukken waar ik echt naar terug verlang: omdat ik ze zo mooi vind. En ja, een extra trui blijft toch wel fijn met dit koude weer en lange droogtijden van wol. Die dingen mis is dus. Ik zal in de volgende blog verslag doen van het weerzien ;)