4 september 2022

De afgelopen zomermaanden heb ik als een jekker zitten verstellen en werken in mijn kersverse atelier aan Re-Fashion. En ik kon de tweede overall en linnen blouse ophalen uit het atelier van de coupeuse. Dat kwam op een mooi moment, want zoals je ziet heb ik inmiddels de oude overall zodanig versteld dat ‘ie als een handschoentje past maar ook flink is veranderd. Anderzijds heb ik zo met de nieuwe overall die ik liet maken naar het originele een mooie overview van de verschillende stadio uit het proces, nu halverwege de loopduur van Re-Fashion…

Bye bye shoe
Verder brak mijn klomp: mijn heerlijke zwarte plateauboots waar ik twee jaar keihard van genoten heb, en recent nog per ongeluk decoreerde met verfspetters tijdens het schilderen, spleten tijdens het lopen spontaan door midden. Héél soms loop ik er nog op, maar eigenlijk is dat wachten totdat dat goed fout gaat. Ik heb het mezelf om die reden én vanwege de enorme hitte deze zomer, gegund om een oud setje platte espadrilles terug te halen uit mijn opgeslagen garderobe. Met behulp van een vintage lapje stof dat ik alweer een jaar of tien in mijn atelier had liggen, decoreerde ik de neuzen van deze sloffen in stijl. Stiekem is het heel fijn om schoenen te hebben die ik snel uit kan schoppen met deze zomerse warmte.

De nieuwe overall, in origineel ontwerp ('zondagse goed')

Mijn eerste overall die alweer een hoop aangepast en gerepareerd is

Alle aanpassingen die ik het afgelopen half jaar aan mijn eerste overall heb gedaan

Verder heb ik dus nog hetzelfde paar open hakken die ik ook helemaal af ga lopen tot ze echt helemaal op zijn. Ik ga me de komende maand bezinnen op een ultiem eigen ontwerp voor duurzame schoenen. Misschien zowel hoog als erg comfortabel. Of misschien is wat ik op ga tekenen ook wel ergens kant en klaar te koop. Ik dacht ook na over houten schoenen: klompen dus eigenlijk, maar dan moderne stijl. Mochten jullie toffe duurzame suggesties weten, laat het me dan zeker weten!

Knit a bitch!
Zoals ik op de socials al liet weten, ben ik afgelopen maanden ook druk bezig geweest met (oh my lord jawel…) breien. Want die ene mooie bruine trui van mijn startset is heerlijk, maar bij echt koud weer afgelopen februari, bleek ze soms toch net wat te dunnetjes (had ik ook al verteld dat ik in principe al een half jaar zonder jas leef? …nou ja; soms jat ik iets van de mensen om mij heen bij hoge nood, tot die ene prachtige dag aanbreekt waarop ik een mooi duurzaam en bij Re-Fashion passend alternatief in mijn handjes en om mijn soms koude schoudertjes heb…). Details…

Bij Scrap Rotterdam, een warenhuis voor restmaterialen die door verschillende bedrijven gedoneerd worden, kocht ik 40 bollen katoenwol. Lichtblauw en gebroken wit. Katoenwol blijft – zo weet ik uit ervaring – gaat niet pluizen als je het op de hand wast (sowieso knitwear altijd!!! op de hand wassen mensen. Altijd!). Samen met wat restjes uit mijn eigen garenmand, maakte ik daar twee truien van. Eéntje voor de zomer (de witte cardigan met houten knopen) en een super, super dikke, bulky blauwe trui voor de koudere maanden straks in het najaar. Voor deze trui moest ik met de natte vinger een patroon voor bedenken. Ook zat ik met breinaalden van 17mm dik en 18 bollen tegelijk te breien. Dat vond de kat ook fantastisch…al die simultaan dansende bolletjes door het huis. Ik vond het iets minder dat de kat dat fantastisch vond… je begrijpt me wel… kluwen.
De bulky wintertrui is gevoerd met een tweedehands trui uit de kringloopwinkel. Vandaar ook die ene witte mouw. Hij is super warm. Jesje komt deze winter wel door…

Restjes garen verwerkte ik voor een beetje extra kleur en details

Zondagse goed
Bladerend door boeken over oud-hollandse streekdracht, realiseerde ik me dat ik mijn twee verschillende overalls zou kunnen zien als ‘zondagse goed’ (mijn nieuwe nog perfercte gave) en mijn inmiddels al zichtbaar maar charmant slijtende oudere set die ik beetje bij beetje heb aangepast naar wat praktisch en werkbaar is op drukke werkdagen mijn ‘opknappersgoed’, zoals mensen dat vroeger noemden.

Mijn zondagse set draag ik nu als signature-outfit en conversation piece naar openingen en events waar ik wel wat meer dressed-up mag zijn. Om dit showstuk af te maken (en omdat ik voor Re-Fashion inmiddels voortdurend aan het verstellen en frutten ben met naalden, bijvoorbeeld als ik onderweg ben in de trein) heb ik een afneembare broekketting aan deze overall set toegevoegd met daaraan bungelend mijn naaisetje, naaischaar en een juten zakje waar pasjes en andere meuk in past. Zoals veel mannen en vrouwen dat vroeger dagelijks droegen. Handig…

Van mijn eerste overall heb ik de broekspijpen nog wat smaller gemaakt, omdat ik me met mijn kleuter en boodschappentassen op mijn armen, toch net iets te vaak verstapte op de trap. Ik heb een broekzak op de beruchte witte latexvlek op mijn bil genaaid: mooi weggewerkt die vlek en handig zo’n vak! Ik overdenk nog om een pocket op het borststuk van deze overall te naaien. Ik laat dat idee nog even geduldig rondzingen totdat ik er helemaal uit ben…

Verder heb je me de laatste paar weken op de socials ook foto’s zien posten van kanten sokjes, kleurrijk gedecoreerde zomertops- en rok. En ik heb mijn witte paskatoenen blouse ook alweer drie keer veranderd qua look (en ik ben nog niet tevreden, so stay tuned). Want ik merkte dat ik naast liefde voor eenvoud en een zekere minimalistische soberheid, ook verslaafd ben aan ‘mooie dingies’. Ik miste ondanks als mijn overdenkingen over afkicken van toegeven aan impulsen uit waar ik in mijn vorige blog over schreef, toch -zeg maar – Marie Kondo’s ‘spark of joy’: die dingen die het leuk maken om te spelen met de weinige items die er nu in mijn kast hangen. Dus bedacht ik waar ik soms écht nog behoefte aan heb qua kledingitems en hoe ik dit zo mooi en fun mogelijk kan vormgeven. Die broekketting en kanten sokjes zijn daar zeker voorbeelden van. Ik heb natuurlijk als onderkleding een zwarte spaghettitop en zwarte legging in mijn kast liggen. Maar door nét wat styling in de mix van mijn eigen ontwerpen te gooien, lukt het me om met plezier echt deze basisstukken van Re-Fashion te blijven dragen en om niet in de verleiding te komen thuis elke dag in mijn legging en spaghettitop te chillen.

De opengewerkte zijkanten waren wel lekker cool deze zomer

Wat heb ik nu in mijn kast
De kanten witte slaapblouse van de beginset, draag ik eigenlijk nooit echt. Die heeft de basisset van Re-Fashion van mij moeten verlaten om plaats te maken voor een tweedehands gekocht bodysuit (de witte bloemige top op deze foto). Deze kan ik tijdens hittegolven enzo naar het strand dragen, goed mixen mijn mijn overall, of – en spartaans alleen bij extreme hitte – dragen met alleen een egging. Of er ook gewoon in slapen. En ik gunde het mijn vriend ook wel om naar te kijken… (hij is er niet boos om volgens mij…)

Kledingrek links: alles wat ik nu in mijn kast heb hangen en wekelijks draag. De platte espadrilles-schoenen op het rekje.

In mijn kledingkast hangen nu:
– 2x overalls
– linnen blouse crop top style
– 2x linnen blouses in origineel en nog altijd veranderend ontwerp
– 1x linnen rokje
– 1x bruine trui
– 1x zomertrui katoenwol
– 1x wintertrui katoenwol
– 2x zwarte legging
– 1x zwarte spaghettitop en 1x witte body
– 2x mooi setje bh & slip
– sokken en lekker basic zwarte kantoenen onderbroekjes natuurlijk

Deze combinatie droeg ik het vaakste tijdens de hittegolf

De witte top op deze foto is een body, die deze zomer ook dienst deed als badpak. Erg welkom!

De afgelopen maanden heb ik veel gelezen over, en gewerkt met, allerlei oude/traditionele naaldtechnieken voor het herstellen en stoppen van de eerste slijtages. Super praktisch en vaak ook onwijs mooi. Daarover schrijf meer in de aankomende blog. Tot dan liefjes!

#PlantPowerToThePeople