Re-Fashion #3 | Reizen en lookbook
22 april 2022
Een overview van alle aanpassingen, so far. Een look book met combinaties met items uit mijn set ;)
Het voordeel van een heel jaar lang dezelfde minimale eco-kledingset dragen is, dat je als vrouw altijd weet wat je aan moet trekken. Yeah! En nog nooit ging ik op vakantie, met zo’n lichte koffer. Wat een verademing! In de trein richting Italië regende het complimentjes en lulde ik me suf over dit project aan iedereen die vroeg of ik het zelf gemaakt heb (Whoop! De conversation starter doet zijn werk!). Maar eenmaal aangekomen op de prachtig witte stranden van Palermo in Sicilië, begon toch wel een groot ongemak…
Ongemak in je jutten zak
Want daar sta je dan in je amish-outfit: met enorme zware hennepstoffen-broekspijpen én op je blote voetjes die vrij willen dartelen op het strand. Het liefste wilde ik mijn broekspijpen gewoon omslaan en door de branding rennen met mijn peutertje aan de hand. Maar dat zat er dus effe niet in met dit model. Dus besloot ik om alle aanwezige katholieken (mi scusi) te shockeren door dan maar in mijn ondergoed over het strand rond te denderen. And mind you: in maart lopen alle sicilianen nog in hun dikke bontjassen te klappertanden op de boulevards… zelfs hun in veelvoud aanwezige Chihauhaus droegen nog Pradajajes en dekjes... ik had dus bekijks… Tsja, jammer dan! Ik heb immers een diploma van de knutselacademie en ben daarmee gecertificeerd losgeslagen wild. Heerlijk zo’n vrijbrief...
Maar boodschappen sjouwen, een kinderwagen voorduwen én een tweejarige kleuterpuber die te stronteigenwijs is om in diezelfde kinderwagen te gaan zitten; om dat allemaal de trappen van het appartementje op te krijgen; da’s best gevaarlijk. Ik tiefde soms nog nét niet in al mijn fashion-fabulousheid, zo weer recht terug naar beneden. Op dag vier van de vakantie naaide ik dus provisorisch mijn broekspijpen bij elkaar tot slim-jeans om van dat gewapper en geflapper af te zijn. We hebben voordat ik dat deed nog wat goede foto’s gemaakt van het mega theatrale zwiereffect, voordat thuis in Rotterdam er toch echt definitief een slink stuk stof uit de broek weggeknipte t.b.v. een iets meer praktische snit ;)
K-k-k-koud
En dan nog iets: dat denim jasje van de eerste photoshoot bij het kunstdepot… werkt as look heel tof. En ik vind het ook nodig dat mijn slogans als ‘’plant power to the people’’ en andere kreten die vertellen waar deze look over gaan, er op geschilderd staan. Maar voor sommige lentenachten is dat jacky toch wel echt te freaking dun! Ik stal daarom toch nog tijdelijk één trui terug uit de opslag waar enkele garderobe-items liggen die ik niet heb weggegeven aan het goede doel. Even voor de tussentijd. Want ik werk nu aan een combinatie van dikke jas/trui als alternatief voor de koude dagen. Daar kom ik dus op terug.
Afgelopen week ging ik weer langs het naaiatelier van Annemieke om alle aanpassingen die ik deed aan de outfit, te tonen. Op basis daarvan gaat Annemieke de tweede en laatste overall voor me maken. Zo hoef ik straks mijn overall geen dag meer te missen als de andere ligt te drogen na het wassen. Daar kijk ik erg naar uit! (schattig he, hoe dankbaar ik intussen word van zulke eenvoudige dingen als gevolg van de ontberingen die ik mezelf aandoe).
Ik hou van mijn aussie
Inmiddels ben ik oprecht toch wel enorm gehecht aan mijn minimale set: ik vind het fijn dat ik weinig keuze heb. Ik hoef nu namelijk geen tijd meer kwijt te zijn aan samenstellen van allerlei looks voor whatever voor verschillende gelegenheden. Ik heb wat ik heb, and that’s it. Lekker wiedes. De eenvoud bevalt me. En beperkingen kunnen ook dwingen tot creativiteit en vindingen: in Palermo en tijdens de was-en-droogdagen, kwam ik er namelijk ook achter op hoe veel manieren je zelfs een minimale set als de mijne, op onwijs veel manieren kunt combineren:
Dit is wat ik nu in mijn kledingkast heb liggen:
- 1x overall
– 1 trui van ge-upcycelde wol
– 1 blouse van Europese eco-linnen
– 2x legging
– 1 korset (voor onder de wollen trui, afkomstig uit mijn oude garderobe)
– 5 zwarte tops (als thermolaagje)
– 15x onderbroeken, okselpads, en wasbare inlegkruisjes
– 1 set wasbaar maandverband van Bamboozy
– 2x bh’s/ondergoedset (zelf gemaakt,
– 1 paar dichte zwarte laarsjes & 1 paar open zwarte hakken
– Qua sokken slijt ik op wat ik al in mijn kast had liggen
(misschien duik ik later nog dieper op het onderwerp ‘eco-sok’ in, haha)
Aanpassingen
De pasvorm van de trui heb ik een beetje getweaked. Want door zoveel foto’s van jezelf te maken als ik nu doe voor dit project, zie je heel scherp wat nét iets beter mag vallen.
En ook aan de overall heb ik nog wat kleine zaken aangepast: de knoppen aan de zijkanten heb ik verplaatst zodat de overall strakker valt. En door het dragen merkte ik dat mijn schouderbanden ook strakker mochten, zodat de banden niet van mijn schouders meer af konden glijden. Dat deed ik door simpelweg de knopen te verplaatsen. Voor het innemen van de broekspijpen, moest ook het voorpand een stukje open. Dat was een hele klus, but I did it myself! Aan het einde van dit project komen zowel het patroon van het originele overall-ontwerp als voor de latere versie beschikbaar, zodat je hem zelf ook thuis kunt maken (met deze gratis tips and tricks erbij).
Vliegende knopen
Telkens als ik iets ze enthousiast door mijn hurken ging en veel spanning op de knopen aan de zijkanten van mijn overall zette, vlogen de knopen in het rond. Annemieke legde me uit dat dat komt omdat deze stalen knopen dan simpelweg het garen doorsnijden. Heel logisch eigenlijk. Dus om een einde te maken aan het eindeloos vastnaaien van knopen, gaan we op zoek naar garen met staalvezels er in. I’ll keep you posted about that! Ik voeg de oplossing later toe aan deze alinea.
Hebben jullie nog vragen die je me wilt stellen? Of heb je tips voor mij? Laat het me dan zeker weten en stuur me een berichtje hier onderaan de pagina ;) Want dit project gaat over uitwisselen van ideeen en kennis. So bring it on please